بررسی ارتباط بین پلی مورفیسم های ژن بتا ۱ رسپتور اینتر لوکین ۱۲ و بیماری سل ریوی در بین جمعیت ایرانی

سابقه و هدف: بیماری سل ریوی یکی از مهم ترین عوامل عفونی منجر به مرگ و میر جهانی است. از بین مبتلایان به این بیماری تنها 10% از افراد آلوده شده با باکتری مایکوباکتریوم توبرکیلوسیس علائم بیماری را از خود بروز می دهند. این مساله نقش عوامل ژنتیکی را در حساسیت ابتلا به این بیماری را نشان می دهد. هدف از این پژوهش تعیین پلی مورفیسم های ژن رسپتور بتا 1 اینترلوکین 12 در بین بیماران مبتلا به سل ریوی است.  مواد و روش ها : این پژوهش به صورت مقطعی-توصیفی بر روی 120 بیمار سل ریوی و 167 کنترل سالم انجام شد. پلی مورفیسم های تک نوکلئوتیدی در دو ناحیه g/a 1637 + و c/t 1664+ به  وسیله pcr-rflp تعیین گردید.  یافته ها: در بین افراد بیمار و سالم مورد پژوهش هیچ گونه تفاوت عمده ای در توالی آللی نواحی g/a 1637+ و c/t1664+ مشاهده نشد (05/0≥p). همچنین هیچ گونه ارتباط معناداری بین پلی مورفیسم ژن رسپتور بتا 1 اینترلوکین 12و حساسیت به سل ریوی وجود نداشت. نتیجه گیری : با وجود عدم ارتباط  بین پلی مورفیسم های ژن رسپتور بتا 1 اینترلوکین 12 و سل ریوی به دلیل نقش موثر عوامل ژنتیکی در حساسیت نسبت به بیماری ها، انجام پژوهش های بیشتر در این مورد پیشنهاد می گردد.